Չարենցավանը, 1947 թվականին հիմնադրված որպես խորհրդային արդյունաբերական քաղաք, ներկայացնում է Հայաստանի արդյունաբերական ժառանգության նշանակալի մասը: Սկզբնապես կոչվելով Լուսավան և ավելի ուշ վերանվանվելով բանաստեղծ Եղիշե Չարենցի անունով, քաղաքը զարգացել է որպես արտադրական կենտրոն՝ կենտրոնանալով մեքենաշինության, մետալուրգիայի և շինանյութերի արտադրության վրա:

Խորհրդային Միության փլուզումից հետո, Չարենցավանը զգալի տնտեսական անկում է ապրել՝ շատ գործարաններ փակվել են կամ սկսել են աշխատել նվազեցված հզորությամբ: Քաղաքի արդյունաբերական լանդշաֆտը՝ մեծ արտադրական համալիրներով, ստանդարտացված բնակելի թաղամասերով և խորհրդային քաղաքաշինության բնորոշ հատկանիշներով, այժմ կանգնած է և՛ մարտահրավերի, և՛ հնարավորության առջև: